Een Haagse gids in de St. Gertrudis

Terug naar het overzicht

Dan heb je de poppen aan het dansen! "Bij ons in België hoef je voor een kerk niet te betalen"! Onze gids is goed op de hoogte van de kerken in België, waarvoor wel entree gevraagd wordt en somt ze op. Daar kijken deze bezoekers wel van op. Maar nee, ze willen niet betalen en boos pruttelend vertrekken ze.

We hebben dit wel vaker meegemaakt en ik loop de Belgen even achterna en spreek ze aan waarom er een kleine vergoeding wordt gevraagd en hoe die verdeeld wordt. Dat kalmeert ze, maar nee, ze komen niet meer binnen.

Een echtpaar heeft op een afstandje staan kijken en spreekt me aan. Meneer begrijpt heel goed hoe moeilijk het is om financieel rond te komen.  Hij beheert de penningen van de protestantse Oude Kerk van Scheveningen.  M'n hart maakt een sprongetje! Dat mooie oude kerkje in de Keizerstraat waar ik in m'n jeugd stond om naar het vuurwerk op het strand te kijken en waar 50 jaar geleden onze vrienden getrouwd zijn!

Meneer vertelt dat het 200 jaar geleden is (1815  - 2015) dat Willem I met een bomschuit uit Engeland aankwam op het strand van Scheveningen. Ze willen dat gedenken met het laten bouwen van een miniatuurbomschuit en deze in de kerk ophangen, zoals veel kerkjes in vissersdorpen hebben.  De begunstigers worden op een monsterrol vermeld en gaan mee in de bomschuit!  Is dat leuk! En in m'n enthousiasme vraag ik of ik als oud-Hagenaar mee mag doen.
Maar natuurlijk mag dat! Meneer schrijft zijn naam en gironummer op de achterkant van zijn  Gertrudiskaartje en na een vriendelijk afscheid vervolgt het echtpaar zijn weg door Bergen op Zoom.

Ik maak voor ieder gezinslid een bedrag over en al na een week ontvang ik een grote envelop met daarin prachtig gekalligrafeerde certificaten met onze namen erop!
Na een paar maanden ontvangen we een uitnodiging. De bomschuit is klaar en we mogen naar de kerk komen om hem te bezichtigen!

Het is bar slecht weer, wanneer we naar Scheveningen rijden. Het stormt en regent en de zee is er zwart.  Maar binnen in de kerk brandt er licht en is het warm. We worden welkom geheten door Scheveningse vrouwen in dracht. Voor ons een vertrouwd gevoel en wat nu een feestelijke aanblik geeft! 

De dominee houdt een inspirerende preek, het kerkkoor mét de meneer en mevrouw zingt prachtig en een wethouder van de gemeente Den Haag houdt een mooie toespraak.
En dan is er champagne in plastic glazen!! En wordt er geproost op de bomschuit, de Sch 107, en zijn "opvarenden"!!! Wat een feest, dat we dit mogen mee maken!

Alleen vraag ik me af wat de Scheveningers over zeg 100 jaar, zullen denken van die familie Van Brakel wanneer ze de monsterrol zullen lezen. Wie zijn dát nou ???

Inge van Brakel