Voor dit verhaal moeten we een jaar of tachtig terug in de tijd. In de titel zit immers ook een Duitser en die waren toen, geheel tegen onze zin, in groten getale aanwezig in ons land. Mijn familie heeft de Tweede Wereldoorlog gelukkig zonder al te grote kleerscheuren doorgemaakt, in ieder geval fysiek dan.
Lees meer »Wat hebben wij toch een leuke hobby.
Zaterdag 14 mei 2022 had ik dienst in het Oude Stadhuis. Ik was net begonnen met mijn uitleg over de buitenkant van het stadhuis toen er nog snel een Belgisch echtpaar uit Mechelen aansloot.
Lees meer »Op het grote Vastenavend-schilderij van Louis Weijts, dat boven in ons oude Stadhuis hangt, staat Prins Nilles 1 afgebeeld als centrale figuur. Naast de Prins en zijn gevolg staan er nog meer luisterrijke figuren op dit doek.
Eenieder had destijds zijn eigen aandeel in en betekenis voor het grote feest dat na de oorlog nieuw leven werd ingeblazen. Eén van die personen is de overgrootmoeder van een van onze gidsen. Hij vertelt... niet zonder enige trots...
Lees meer »Vanmorgen kreeg ik bij het ontbijt op mijn mobieltje de verontrustende melding dat mijn geheugen vol was. Nooit geweten dat dat kon. Blijkbaar controleert de Almachtige Provider in de Cloud zulke dingen voor ons.
Lees meer »Een rustige middag in de synagoge. Na enige tijd komt er een groepje bezoekers enthousiast binnen. Er wordt Engels en Nederlands gesproken. Vol aandacht volgen ze het verhaal van de synagoge. Het blijkt een Nederlandse familie te zijn met verwanten uit Israël.
Lees meer »
Daar stonden ze, in de schaduw van `t Sint-Annastraatje: ’n echtpaar met een hond. Een blindengeleidehond. Ze waren mijn enige ‘klanten’ voor de woensdagmiddagwandeling door het historische centrum van onze stad.
Lees meer »